Ik heb lang nagedacht over wat ik als eerste zou kunnen schrijven. Ik wist dat ik vroeger veel had geschreven, dus ik bladerde tussen mijn oude verhalen. Plotseling begint de zon te schijnen in mijn hoofd en mijn hart maakt een sprongetje naar het verleden. Het moet gaan over mijn eerste echte liefde en het verzanden in verschillende contexten. De tijdmachine gaat nu even een stapje terug, waarbij het liedje van U2 “In the name of Love” (Pride) een bijzondere betekenis heeft.

Ik was toen 16 jaar oud. Ik ben Susanne voor het eerste tegengekomen op de camping. De ouders van Peter stonden daar ook en met een groep vrienden waren we uitgenodigd. Er werden telefoonnummers uitgewisseld en een week later reed ik op mijn brommer, een Honda MT, naar Zwijndrecht. De hartjes stonden als een emoticon in mijn ogen.

Susanne was “New Wave”, met zeep in de getoupeerde haren, dikke zwarte lijnen onder de ogen  en een knappe verschijning. Ik verdronk in haar ogen en was tot over mijn oren verliefd. De muziek die ik toen luisterde was U2, Simple Mind, de Cure , the Clash en the Church.  We gingen uit in Bibelot in
Dordrecht. In die oude muziektempel waren vaak live bandjes. De muziek van de Levelers en ook de Boegies hebben veel indruk op mij gemaakt. De oude wegen van Rotterdam (Beverwaard) naar Zwijndrecht kan ik me nog goed herinneren. Al was er regen of wind, dat maakte niet uit want deze puberende liefde moest groeien. 

Het was ook een bijzondere tijd. Het versmelten met elkaar. De allereerste nieuwsgierige ervaringen in het ontdekken van elkaar geest en lichaam.
Het samen oppassen en een hele week op vakantie plakte we in de ochtend, middag en avond aan elkaar. Er leek niks kapot te kunnen.
Er waren twee verschillende ontmoetende familiecontexten. In twee jaar liep alles op rolletjes en het rook ook naar rode roosjes. Toch ontstaan er dan
patronen waardoor we elkaar zijn kwijtgeraakt. Het elkaar verliezen zie je soms zelf niet zonder de hulp van een professionele relatie en familietherapeut. Je staat dan samen in een dikke mist.

De verschillende contexten die toen nog niet zichtbaar waren, duwde de relatie naar de wanhoop door:  

* Ik had mijn vader verloren door een ongeluk en Susanne had haar vader verloren door ziekte.
* Ik had mijn ervaringen met mijn stiefvader en Susanne had haar ervaringen met haar stiefvader.  
* Ik sprak belangrijke dingen niet uit en Susanne had moeite om dingen uit te spreken.  
* Ik wilde de vrijheid kunnen voelen in de relatie en Susanne had de behoefte om samen te zijn.

Kortom de context van onze opvoeding, onze eigen trauma’s en ons persoonlijkheid speelden een belangrijke rol binnen onze relatie.
Als je dan de verschillende contexten nog niet ziet, dan vecht je tegen onbegrijpelijke windmolens, dan verlies je de verbinding.
Het contact raak je kwijt. Dat is echt zonde. Ik heb inmiddels veel mensen geholpen in hun relatie geholpen met onder andere:

1.   Communicatieproblemen

2.   Conflicten en ruzies

3.   Ontrouw en vertrouwen

4.   Intimiteit en seksuele problemen

5.   Intergenerationele patronen

6.   Trauma en hechtingsproblemen

7.   Scheiding en relatiebreuken

8.   Opvoedingsproblemen

9.   Levensveranderingen en stress

10. Relatiemoeheid en vervreemding